ReMixis-project

Onze collecties bevatten veertien pre-Spaanse maskers. Ze zijn nooit bestudeerd, gepubliceerd of uitgeleend en werden tot nu toe discreet gepresenteerd in onze tentoonstellingen.
Onze collecties bevatten veertien pre-Spaanse maskers. Ze werden nooit bestudeerd, gepubliceerd of uitgeleend en werden tot nu toe discreet gepresenteerd in onze tentoonstellingen, deze stukken, waarvan de helft toebehoort aan de Federatie Wallonië-Brussel, beginnen de laatste jaren echter de aandacht te trekken van specialisten die artefacten met een vage geschiedenis proberen te herwaarderen en die de legitimiteit van de aanwezigheid van bepaalde voorwerpen in onze musea in vraag stellen.

Het ReMixis-project, dat in 2022 van start ging met financiële steun van de Europese Commissie IPERION HS, een consortium van 24 partners uit 23 Europese landen, richtte zich op voor de studie van het Mixteekse masker in deze collectie (APC 196), een masker dat toebehoort aan de Federatie Wallonië-Brussel en dat sinds 1986 in het MUMASK is gedeponeerd.
Het doel van de analyses die worden uitgevoerd door de instellingen die betrokken zijn bij het ReMixis-project is het materiaal te bestuderen en te proberen het historisch-geografische traject te reconstrueren van dit masker, dat werd gemaakt met behulp van de techniek die bekend staat als "turkoois mozaïek", een techniek die bestaat uit het aanbrengen van tesserae van kostbare materialen op een houten vorm. Voor zover wij weten, bevinden zich bijna honderd maskers van dit type in de belangrijkste openbare collecties ter wereld. Hun opmerkelijke karakter wordt internationaal erkend, maar toch zijn deze stukken over het algemeen volledig buitengesloten geweest van de wereld van het wetenschappelijk onderzoek vanwege hun onzekere traject.

De wetenschappelijke gemeenschap is van mening dat het bestuderen en publiceren van dit soort objecten neerkomt op het goedpraten van plundering of illegale handel. Maar het feit dat deze objecten uit het zicht worden gehouden en dus onzichtbaar zijn, maakt het onmogelijk om ze terug te geven aan de afstammelingen van de oorspronkelijke gemeenschappen. Om nog maar te zwijgen van de wetenschappelijke hiaten die hierdoor ontstaan.

Met dit onderzoek heeft het MUMASK gekozen voor transparantie en sluit het zich aan bij de weinige Europese musea die analyses van turkooizen mozaïekobjecten hebben uitgevoerd, wat vruchtbare vergelijkingen mogelijk maakt en onze algemene kennis van de Mixteekse culturele praktijken verrijkt.

PROJECTORGANISATIE & TOEZICHT

Voortgang van het project

Juni 2022: eerste analyses in het Centre de Recherche et de Restauration des Musées de France in Parijs en in het IPANEMA Ancient Materials Research Platform - Synchrotron SOLEIL in Parijs.
November 2022: analyses aan het Laboratoire de Mesure du Carbone 14 in Parijs en aan de Universiteit Leiden in Nederland.
Maart 2024: analyses in het Erfgoed Macromoleculair Laboratorium in Ljublana, Slovenië.

Werkgroep

Aline Huybrechts, collectiemanager en conservator bij het MUMASK
Gaëlle Vangilbergen, consulent restauratie bij de FWB
Serge Lemaitre, conservator van de Amerika-afdeling van het Brussels Museum voor Kunst en Geschiedenis
Martin Berger, assistent-professor Archeologie aan de Universiteit van Leiden
Christophe Moreau, voorheen kernfysicus bij het C14-meetlaboratorium in Parijs
Financiële steun door de activiteit Toegang tot onderzoeksinfrastructuren in het Horizon 2020-programma van de EU (IPERION HS Grant Agreement n.871034) wordt dankbaar erkend.
arrow-right